กระจกส่องหลัง ปิ๊ง! เพราะอยากขับรถแข่งคนเดียว
เรื่องมีอยู่ว่า ในการแข่งรถ "อินดี้ 500" (Indy 500) เมื่อปี ค.ศ.1911 มีรถเข้าลงทะเบียนแข่งขัน 40 คัน ปกติแล้วการแข่งขันจะต้องมีผู้อยู่ในรถ 2 คน คือ คนขับ และช่างเครื่อง ซึ่งทำหน้าที่คอยดูข้างหลังช่วยคนขับด้วย แต่นายรอย ฮาร์โรน (Roy Harroun) ลงทะเบียนเข้าแข่งเพียงผู้เดียว จึงถูกผู้ร่วมแข่งขันคนอื่นๆ ประท้วงด้วยเหตุผลที่ว่า ขับคนเดียวนั้นไม่ปลอดภัยต่อตนเองและต่อผู้อื่น เพราะไม่มีใครช่วยดูข้างหลังให้
ฮาร์โรนแก้ปัญหาการประท้วงครั้งนี้ ด้วยการทำกระจำเป็นพิเศษติดที่รถของเขา ฮาร์โรนเรียกระจกนี้ว่า "กระจกส่องหลัง (rear-view miror) ซึ่งทำหน้าที่สะท้อนภาพข้างหลังให้เห็น แทนผู้ช่วยบอกทาง ในที่สุดกรรมการก็อนุญาตให้เขาลงแข่งขันได้ ผลปรากฏว่า ฮาร์โมนใช้เวลาในการขับรถแข่งเพียง 6 ชั่วโมง 42 นาที เขาคือผู้ชนะเลิศเข้าสู่เส้นชัยเป็นคนแรก
การแก้ปัญหาครั้งนี้ของเขา นำมาสู่การปรับเปลี่ยนโฉมหน้ารถครั้งยิ่งใหญ่ ทำให้มีกระจกส่องหลังมาจนทุกวันนี้
